Yılın benim için gergin anlarından birindeyim yine. Rutin gerginlikler, her yıl yaşananından. Ama bu defa yalnızım, başka bir yerdeyim, öyle ya da böyle kendi ayaklarımın üstünde duruyorum, kendimi keşfediyorum gün be gün. Ruh halimde bununla paralel olarak değişkenlik gösteriyor. Bundan dört-beş ay önce de böyle miydim mesela? Tam bilmiyorum. Umarım değilimdir. Döndüğümde ailem ve arkadaşlarım bunu söyleyecektir. Belki serzenişle, belki sevinçle. Bunu gelecek gösterecek.
Durumlarla baş etme yöntemlerim de değişiyor gittikçe. Bunu hissedebiliyorum. Temel olarak aynı elbette. Kendi güvenli bölgelerimden şimdiye kadar hiç vazgeçmedim, onlar da beni hiç yarı yolda bırakmadılar. Kendime güvendiğim ender zamanlar oldu; zorluk yaşadığım ve sıkıldığım zamanlar. Sinema ve müzik en önemli kurtarıcım oldu her zaman.
Bu güne kadar bu kurtarıcının bir ismi yoktu bende, ama son zamanlarda var. God Is An Astronaut'un yeni albümüyle başladı her şey. Onunla ilgili birkaç kelimeyi yeni yılla birlikte yazacağım ama onun vesilesiyle şahane bir ekip keşfettim. Maybeshewill, enstrümanlarını şiir gibi kullanan beş kişiden oluşuyor. Yer yer Toolvari riffleri ve ritmleriyle aklımı aldılar. Ama özellikle He Films The Clouds Pt. 2'yi çok ayrı sevdim. Son birkaç gündür kaç defa dinlediğimi hatırlayamıyorum. Zihnimi alıp götürüyor, gerçekten bulutları seyre dalıyorum beyaz tavanın sıvasına bakarken bile. Birden öfkelendikleri oluyor. Sonra, vicdanları dinleyip tekrar içselleşiyorlar, yumuşuyorlar. Muhteşem bir dengeleri var. Bu yıl çıkardıkları albümleri de aynı övgüleri hakediyor. Özellikle açılış şarkısı In Amber çok derin ve şiirsel bir yapıya sahip. İntrosuyla birlikte aşağıdan dinleyebilirsiniz. Kesinlikle dinlemelisiniz.
Müziğin hep kurtarıcı olması ve mutlu etmesi dileğiyle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder