Ne kadar şikayet etsem de; var olmayı, uğraşmayı, çabalamayı, bunalmayı, izlemeyi, oynamayı, dinlemeyi, söylemeyi, hareket etmeyi, uyumayı, uyanık kalmayı, alınmayı, kendimi ve çevremi seviyorum. Beni ben yapan, önemli kılan ve göz önünde tutan bunlar.
Belki Clapton'ın dediği gibi "hayatı değiştirebilirim", bazen Jim Morrison gibi her şeyin "son"ununa geldiğimi düşünürüm. Belki de Janis Joplin gibi "denerim"."Bu benim için birazcık zor olsada..."
Cronenberg gibi fanteziler kurabilirim, Nolan gibi kurgulayabilirim, Haneke gibi dram yaratabilirim.
Bunların hepsini yapabilirim, ama eğer yaparsam; bir Clapton, bir Morrison ve bir Cronenberg gibi hissedemem.
İşte bu yüzden kendim gibi yaşamayı seçiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder